Küf mantarı alerjisi, hasta bina sendromu olarak da bilinen, eski ve bakımsız binalarda yaşayan bireylerde sağlık sorunlarının temelini oluşturan küf mantarlarına karşı vücudun gösterdiği alerjik reaksiyonlara verilen addır. Küf mantarları, genellikle üremek için güneş görmeyen, nemli ve karanlık ortamları tercih ederler. Alerjiye neden olan ise küflerin "spor" adı verilen ve solunum yoluyla vücuda giren küçük tanecikleridir. Sporlar rutubetli ve besinli ortamlarda çoğalarak birleşir ve küf mantarlarını oluştururlar. Alerjik reaksiyonlara neden olan küfler her mevsimde ve her ortamda bulunabilirler. Kendine özgü bir kokusu vardır. Eğer küf mantarına alerjiniz varsa, küf sporlarını soluduğunuzda vücudunuz aşırı reaksiyon verir ve diğer alerji türlerinde olduğu gibi gözlerde yaşarma, burun tıkanıklığı, hapşırık, öksürük, nefes darlığı, nefes alırken göğüste hırıltı ya da kaşıntı gibi sizi rahatsız eden belirtiler meydana gelir. En sık görülen ise cilt üzerinde meydana gelen alerjik reaksiyonlardır. Gerekli tedbirler alınmazsa küf mantarı alerjisi astıma dönüşebilir.

Astım dışında, küf mantarının çevresel tedbirleri alınmaz ve tedavi edilmezse neden olduğu diğer hastalıklar şunlardır:

Küf mantarı alerjisi, herkeste görülebilecek bir alerji türüdür; yaş, cinsiyet ya da ırksal özelliklerden kaynaklanmaz. Ancak nemin daha yüksek olduğu iklimlerde ya da bölgelerde yaşayan kişilerde görülme olasılığı daha fazladır. Sonbaharın ilk günlerinde daha sık görülür. Teşhisinde, doktorunuzun uygun göreceği fiziksel muayene, kan ve deri testleri yapılarak küfe alerjiniz olup olmadığı belirlenebilir. Alerjiniz olduğu tespit edildikten sonra, doktorunuzun uygun göreceği dekonjestanlar, antihistaminler, kortikosteroidler, montelukast ve burun spreyleri ile ilaçlı tedavi süreci başlatılabilir ya da immünoterapi veya burun yıkama gibi tedaviler uygulanabilir. Ancak bu tarz alerjilerde sadece ilaçlı tedavi yetmez, küf mantarına neden olan etmenlerin de ortadan kaldırılması gerekir. Bu yüzden küf mantarına neden olan şeyleri bilmek ve yaşam ortamından uzaklaştırmak en az ilaç tedavisi kadar önemlidir.